โรคไข้ดิน

โรคไข้ดิน (Melioidosis) คืออะไร?

โรคไข้ดิน หรือ โรคเมลิออยด์ (Melioidosis) เป็นโรคติดเชื้อแบคทีเรีย Burkholderia pseudomallei ซึ่งพบมากในดินและน้ำ โดยเฉพาะในฤดูฝน เชื้อนี้สามารถเข้าสู่ร่างกายคนได้หลายทาง และอาจทำให้เกิดการติดเชื้อรุนแรงได้



การเข้าสู่ร่างกายของเชื้อ

1. ผ่านทางบาดแผล – เมื่อผิวหนังสัมผัสดินหรือน้ำที่ปนเปื้อนเชื้อ

2. การสูดดมฝุ่นดิน – โดยเฉพาะขณะทำงานเกษตรหรือช่วงที่มีลมแรง

3. การดื่มน้ำที่ปนเปื้อนเชื้อ

อาการของโรค

ผู้ป่วยโรคไข้ดินอาจแสดงอาการได้หลากหลาย ขึ้นกับความรุนแรงและอวัยวะที่ติดเชื้อ อาการที่พบบ่อย ได้แก่

• ไข้สูงเรื้อรัง

• ปวดศีรษะ อ่อนเพลีย

• ไอ มีเสมหะ เจ็บหน้าอก คล้ายปอดอักเสบ

• ปอดอักเสบ ซึ่งอาจเป็นชนิดรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิตได้

ในบางรายอาจมีการติดเชื้อกระแสเลือด (septicemia) ซึ่งอันตรายมาก หากไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที

วิธีป้องกันโรคไข้ดิน

• สวมรองเท้าบูทและถุงมือ เมื่อต้องทำงานสัมผัสดินหรือแช่น้ำ

• หลีกเลี่ยงการแช่เท้าในน้ำขังหรือดินโคลน หากไม่มีอุปกรณ์ป้องกัน

• ล้างมือและแผลให้สะอาดหลังจากสัมผัสดินหรือน้ำ

• ดื่มน้ำสะอาด หลีกเลี่ยงการใช้น้ำที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อ

• หลีกเลี่ยงการสัมผัสสัตว์ที่ป่วยหรือตายโดยไม่ป้องกัน

• ผู้ที่มีโรคประจำตัว เช่น เบาหวาน ควรระวังเป็นพิเศษ เพราะมีความเสี่ยงสูงกว่าคนทั่วไป